เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ We Dive as a Team

‘ ดาวนับล้านที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า

จะมีไหมหนา ที่ลอยอยู่เองเฉยๆ

ไม่ยอมโคจรหมุนไปไหนเลย

ไม่เคย ไม่เห็นเลยสักดวง.. ‘

การสอนน้องครูที่มาเรียนพร้อมกันเป็นกลุ่มใน 2เดือนที่ผ่านมา ทำให้ผมนึกถึงเพลงของพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ (เฉลียง) .. ถ้าใครนึกไม่ออก ลองฟังในเวอร์ชั่นของ scrubb สิครับ

‘ โส่ย.. ต้องทำแบบนี้ ครูเค้าสอนว่าต้องเก็บเชือกให้เรียบร้อยก่อนขึ้นเรือ (robe braid) ‘ ครูกอล์ฟส่งเสียงเตือนครูโส่ย หลังจากครูแกโดดขึ้นเรือคนสุดท้ายแล้วเชือกพันกันไปหมด

' จำได้มั้ย ที่ครูบอกว่า ถ้าไม่เก็บเชือกก่อน มันจะวุ่นวายมากตอนลงไดฟ์ถัดไป ‘ เสียงครูกอล์ฟเริ่มออกแนวดุ แต่สีหน้าครูโส่ยยังงงงง น่าจะยังมึนจากการทดสอบสอนจริงในไดฟ์นั้น

..แอบเห็นหน้าบูด คงมีเคือง

...

การเรียนฟรีไดฟ์เป็นกลุ่ม หรือซ้อมกันเป็นกลุ่ม มันสนุกกว่าเรียนหรือซ้อมคนเดียวเยอะครับ เพราะเวลาทำอะไรด้วยกัน เหนื่อยด้วยกัน เป็นแบบอย่างให้กันและกัน ก็เหมือนสร้างแรงดึงดูดให้คนอื่น ผ่านความสามารถหรือแบบอย่างของตัวเอง

Freediver ทุกคนเมื่อเรียนจบออกไปฝึกเอง ล้วนมีแสงในตัวเอง มีความสามารถแตกต่าง ที่สามารถสร้างกำลังใจให้คนอื่น การเรียนฟรีไดฟ์ หรือแม้แต่การไปเที่ยวพร้อมกัน จึงทำให้เราต่างเป็นประกายไฟรอบข้างให้คนอื่นโดยไม่รู้ตัว

...

‘ พี่กอล์ฟ หัวข้อวัตถุประสงค์น่ะ (Learning Objective) พี่เอาแค่สั้นๆ เอาให้ชัดๆ นักเรียนเค้าอยากฟังสั้นๆ พอแล้วพี่ ‘ ครูแชมป์ให้กำลังใจครูกอล์ฟ หลังจากสอบไม่ผ่านการทดสอบสอนจริงในห้อง (Academic Presentation Test) ซึ่งสอบซ่อมมาหลายรอบ

‘ อัลไลฟระ ก็ตรูเขียนอยู่ตรงนี้ไง ‘ ครูกอล์ฟมีแอบเถียงงึมงำๆ

‘ เขียนไว้บนกระดาน กับ พูดให้นักเรียนฟัง มันไม่เหมือนกันนะพี่ ’ …

...

ภาพประทับใจสุดๆที่ครูกอล์ฟและครูแชมป์ประกาศให้โลกโซเชียลรู้ว่าสอบผ่านแล้ว ภาพของครูโส่ยที่อัพเฟสบอกเพื่อนว่าทำได้ไปอีกขั้นแล้ว ทุกภาพยังติดตาผมอยู่เสมอ เข้าไปส่องแล้วแอบยิ้ม แต่ไม่เคยแสดงความเห็นอะไร

เพราะเรื่องราวเล็กๆระหว่างการเรียนของน้องครูกลุ่มนี้ต่างหาก.. ที่ทำให้ผมประทับใจกว่า

เป็นเรื่องราวที่สวยงามของความเป็นทีม ความเป็นเพื่อน ความเป็นนักกีฬา

เป็นเรื่องราวที่กรรมการข้างสนามมองเห็นได้ชัดเจนกว่าคนดู

...

‘ เฮ้ย แชมป์ บอกแล้ว อย่าให้นักเรียนว่ายสวนทางกันกลับมา ทำ skill เสร็จแล้วต้องว่ายไปอีกด้านของเชือก (Lead line) ‘ ครูโส่ยตะโกนบอกครูแชมป์ตอนทำ skill circuit ในวันแรกๆของการเรียนในสระ ท่ามกลางอุณหภูมิของน้ำในสระที่ร้อนกว่าแสงแดด

‘ แชมป์ยืนผิดที่ จำที่ครูสอนได้มั้ย เป็นครูต้องหันหน้าสู้แดด ไม่ใช่ปล่อยให้นักเรียนโดนแดด ‘

ครูแชมป์ไม่ได้ว่าอะไร ก็ทำใหม่วนไป คงร้อนจนได้ที่แล้วเหมือนกัน

...

สิ่งที่ทำให้นักเรียนครู (Instructor Candidate) กลุ่มนี้มีเสน่ห์ คือ เค้าเป็นทีมเดียวกัน เป็นเนื้อเดียวกัน และให้กำลังใจกันตลอดเวลา

เพราะการเรียนครู ไม่ได้แปลว่า ไม่มีใครจะทำถูก สมบูรณ์ทุกอย่าง ในวันแรก

เพราะการซ้อมสกิลต่างๆ ไม่ได้แปลว่าใครจะทำได้เสร็จหมด ในวันเดียว

...

มีน้องหลายคนถามว่า ทำไมจะเรียน Advanced หรือ Master หรือ จะเรียนเป็นครู ต้องเรียนกันครั้งละ 2-4 คนขึ้นไป เรียนคนเดียวไม่ได้เหรอ?

จริงๆแล้วก็ได้แหละ แต่นั่นแปลว่าเราจะไม่ได้ฝึก buddy skills ที่สำคัญ เช่น Safety Diver, One up One down, หรือ Emergency Rope Retrieval ซึ่งถ้าไม่ได้เรียนด้วยกันเป็นกลุ่ม ความหมายทั้งหมดของสกิลเหล่านี้จะกลายเป็นแค่ ‘กระพี้’

เพราะ ‘แก่น’ ที่สำคัญของการเรียนระดับสูงขึ้นไปเหล่านี้ คือ ‘ความสามารถและทีมเวิรคในน้ำ’ (watermanship)

ไม่มี buddy.. นอกจากเหงาแล้ว ก็แปลว่า ไม่มี'ทีม'

...

จากนี้ไป น้องๆครูกลุ่มนี้ทุกคนล้วนมีเส้นทางของตัวเองที่แตกต่างกัน สอนฟรีไดฟ์เหมือนกัน แต่ไม่จำเป็นต้องสไตล์เดียวกัน

น้องทุกคนก็เหมือนดาวแต่ละดวง มีวงโคจรไม่เหมือนกัน แต่ดาวแต่ละดวงดึงดูดซึ่งกันและกัน

เป็นแรงดึงดูดที่ผมสัมผัสได้ ตั้งแต่ที่อยู่ด้วยกันตอนเรียน

เป็นแสงที่พี่หวังว่า จะส่องประกาย เพื่อเป็นกำลังใจให้กันตลอดไป

…

แรงบันดาลใจ ก็เหมือน 'ลมหายใจ'ครับ

ตอนเราฟรีไดฟ์ เรามีลมหายใจอยู่เพียง'อึดเดียว'

เมื่อมีอยู่น้อย ก็ใช้ให้น้อย คอยใช้ให้คุ้ม

โผล่ขึ้นมา ค่อยสูด ค่อยฮึดเฮือกใหม่